Het kwam werkelijk van alle kanten vandaag.
Vanmiddag ontving ik dit fijne berichtje: ‘Daarnet op de fiets met onze 7-jarige gevoelig manneke. “Mama, die jongen zei vandaag Loser tegen mij. Maar ik heb aan dat verhaal gedacht van dat boek. En daarom wist ik dat het niet aan mij lag en heb ik het me niet aangetrokken.”
Jouw verhalen hebben onze schat terug doen open bloeien. Bedankt.’
Daarna kwam er deze fijne vermelding op de blog van Glinster coaching. Dank je wel voor de mooie blog Anneke Brems. Het verhaal van het leukeherinneringsgangetje kan inderdaad een steuntje bieden bij een echtscheiding, maar ook bij elke andere vorm van afscheid nemen.
Vanavond vertelde een collega dan weer dat een cursiste de twee boeken bijhad in de les, om te tonen aan haar klasgenoten. Haar zoontje vond het heel moeilijk om zijn emoties te uiten, en dat veranderde positief met de boeken en de opdrachtjes.
Hoe gelukkig kan een mens zijn? 