40 jaar vandaag en in een licht filosofische (vlinder)bui.
Een paar weken geleden maakten Katrien en ik vlinders voor de knutselactiviteit in het Atelier. Ik kocht de vlindersjablonen een half jaar geleden, voor het geval ik eens een verhaal zou schrijven met vlinders erin   De voorzienigheid zelve dus, perfect om mee te starten.
Ik zat met mijn stiften klaar, maar wist niet hoe te starten want … ik had geen lijntjes ahum. In mijn hoofd moest het gebeuren met vakjes (typisch) en dus vroeg ik aan Katrien om ze te tekenen. Dankbaar keek ik toe hoe ze de helften met een paar zwieren van het potlood indeelde. Ik zag het helemaal zitten. Tot ik dan eindelijk begon … en me stoorde aan de lijnen, ook typisch
Toen ik de vlinders zag van Katrien, zeer duidelijk de rechtse op de foto, ontdekte ik (weer eens) dat het ook anders kan. Ze knipte zelfs de voelsprieten bij
Een mooie metafoor voor mijn voorbije levensjaar en zeker wat de laatste maanden betreft tijdens mijn verlof zonder wedde. Meer en meer ontdek ik dat ik geen goesting meer heb in vakjes, dat ik sommige lijnen wil uitgommen en hier en daar wat sprieten wil bijknippen.
Het boek biedt me de kans en leert me zoveel over loslaten en laten stromen. Jullie steun en enthousiasme maken het plaatje compleet. En dat maakt me heel dankbaar op deze dag