Ze kwamen naar mijn kraampje, beide op leeftijd. De man vroeg of ik hem kon helpen, met zijn oren. Hij had er last van, ze suisden al eens. Er volgde een heel verhaal over het ontstaan, het hoe en wanneer van de suizende oren. Zijn vrouw knikte bevestigend en voegde er fijntjes aan toe dat hij ook nogal slecht hoorde. Ik vertaalde het als ‘luisteren’.
Het duurde even voor ik doorhad waarom ze naar mijn stand kwamen. A ja, gevoelige oortjes hé! Het kostte me moeite om mijn gezicht in de plooi te houden.
Gelukkig kon ik de man doorverwijzen naar Nina van T Pure vrouwtje naast mij. Zij gaf hem een van haar wondermiddeltjes.
Nu vraag ik me toch een beetje af hoe het gaat met die gevoelige, suizende oortjes van hem, en met het luisteren …