2/9/2019: Liedjesteksten …

Ik ben weer gestart in mijn ict-job, een andere wereld. Damien stuurde me vorige maand het eerste liedje bij Schichtelichtje. Het kriebelt al een paar dagen om de liedjestekst te bekijken, maar ik kom niet in de vibe.
Na mijn avondles probeer ik het toch. Ik luister een aantal keer naar het liedje zodat ik de melodie in mijn hoofd heb.
Een tekst schrijven op muziek die al bestaat, is een nog grotere uitdaging. Je hebt minder vrijheid, maar ik vind het heel leuk om te doen. Ik speel graag met woorden, zoek dingen die rijmen en kan echt blij zijn als ik iets goed gevonden heb.
Ergens vind ik het vervelend om te knoeien in andermans werk. Maar de vorige keren zijn we altijd samen tot de beste versie gekomen. Dat zal nu niet anders zijn.

11/9/2019: Klaar voor eindredactie …

Ik ben erg gevoelig voor sfeer. Momenteel loopt het niet zo goed op mijn werk (lees: fusie) en dat bekruipt me helemaal. Mijn rode kaft ligt al weken naast me, maar ik vind de moed niet om de verhalen te herlezen. De stap naar de fantasiewereld lijkt veel te groot.
Een van de dingen die ik leerde in de coachopleiding is dat je moet bewegen om in een andere staat van ‘zijn’ te geraken. De voorbije dagen zat ik altijd achter mijn pc voor schoolwerk. Ik lijk een beetje bevroren.
Een ander iets is dat je zoveel mogelijk cirkeltjes probeert te sluiten, op een zo kort mogelijke tijd maw niks uitstellen. Ik heb Beatrijs beloofd om deze maand alle acht verhalen te verzenden voor eindredactie. Een groot cirkeltje …
Hoog tijd om mezelf alweer tot de orde te roepen … Ik besluit om de verhalen voor te lezen aan mezelf, wandelend door de living. Je voelt dan beter of de zinnen vloeien.
Ik start met Schichtelichtje en laat de zinnen vloeien, maar onverwacht ook de tranen. Normaal gebeurt ’the drama’ tijdens het schrijven van de eerste versie. Als je kiest voor helende verhalen, kan je maar beter je eigen lading eraf halen. 😉
Deze keer hield ik het echter meestal droog tijdens het schrijven. Maar nu dus even niet … Ik herleid het tot een combinatie van stress van de voorbije dagen, beseffen dat mijn lichtje ook maar vaag schijnt momenteel, de teleurstelling omdat de inspiratielijn dicht lijkt en ik zoooo graag die twee verhalen nog op papier wil zetten, … maar ook dankbaarheid dat ik het schrijven heb als tegenwind, opluchting dat ik meteen weer in de verhalen gezogen word, blijheid om wat ik geschreven heb en om wat de verhalen kunnen betekenen voor kinderen.
Ik pas alles nog een laatste keer aan en mail Beatrijs met de teksten in bijlage. Voor mij voelt het klaar. Ik ben fier op wat er is. Wie mij kent, weet dat ik dat niet gauw zeg. Bij deze … 🙂
Volgende week zit ik samen met Katrien om de tekeningen te bespreken. Positieve vibes is wat ik nodig heb en dat geven de verhalen en de mensen in mijn team me zeker.
Ook leuk: er zijn al 45 boeken verzonden in tien dagen deze maand. Daar gaat mijn lichtje ook harder van schijnen.
O, en dat werk komt ook wel weer in orde. I believe in magic. 🙂 Slaapwel x

15/9/2019: Tweede liedje …

Ik kom thuis van een namiddagje op de markt van de Merodehappening en ontdek een mail van Damien. Hij en zijn dochters hebben heel hard gewerkt aan een liedje bij het verhaal van de tevredentijd. Er komt zelfs, op vraag, een stukje rap in. Heel hip dus. 🙂

18/9/2019: Eindredactie Schichtelichtje …

Beatrijs zendt me de geredigeerde versie van Schichtelichtje. Ik kom dus te weten hoe het met mijn schrijfstijl gesteld is. 😉 Om je een idee te geven hoe dat gaat, zie je hieronder voorbeeldjes. 

Ik heb zeker bijgeleerd sinds vorige keer, maar schrijven is niet mijn vak. Het is een stukje dat ik heb leren loslaten. Bij elke wijziging denk ik: ah ja, dat is beter. 😉
Ookal is er veel oranje en roze te zien, het verhaal blijft intact. Dat is het belangrijkste.
Ik plaats de tekst weer in Indesign. Dit is definitief, een bijzonder gevoel. Morgen zitten Katrien en ik samen rond de afbeeldingen. Ze kan alvast met dit verhaal starten.

19/9/2019: Afbeeldingen plaatsen …

Here we go again. Na wat sushi en heel veel bijbabbelen, beginnen we aan de plaatsing van de afbeeldingen. Wie goed kijkt, ziet al een glimp van de Sterrenwachter.
Katrien zal voor de meeste verhalen drie tekeningen maken van een volledige pagina. Dus 3 x 8 (+2) verhalen … We kwamen tot de vaststelling dat we de deadline niet halen met 1 tekening per week. Ach ja, een beetje spannend moet het zijn hé …

Ondertussen komt ook de eindredactie binnen van Orkest van de ziel. Yep, we schakelen een versnellingske hoger vanaf nu. 🙂

21/9/2019: Teksten plaatsen …

Alle acht verhalen zijn geredigeerd. Tijd dus om alles opnieuw te plaatsen. Wel fijn dat dat stuk al achter de rug is. Eigenlijk begin nu de fun, het wachten op de tekeningen. En dan plaatsen, my favourite part. Pas dan komt alles tot leven.
Ik merk dat deze keer alles veel gestructureerder gaat. Er is niet echt een schema vastgelegd, maar het lijkt wel of er eentje is. Misschien stuur ik het team beter aan nu omdat ik de procedure ondertussen wel ken.
Als de twee laatste verhalen nog vlotjes komen, zou ik bijna durven zeggen dat deel 3 het gemakkelijkste ging. Maar misschien moet ik nog even wachten met mijn conclusie. 🙂
Ook dit nog … Donderdag was Griet Op de Beeck te gast bij Danira om over haar nieuwe boek te babbelen. Ik ben fan van haar. Haar nieuwste boek ligt op mijn nachtkastje. Ze zei dat ze een echte schrijfster is, omdat ze het nodig heeft in haar leven. Awel Griet, dan ben ik ook een echte. 🙂

25/9/2019: Tekstaanpassing liedje 2 …

Even tijd om de tekst te herwerken van het liedje bij het verhaal van de Tevredentijd. Het is een supercool nummer, inclusief rap dus. Het refrein gaat als volgt:

Saai, saai, saai?
Dan maar chillen in de hangmat
Draai, draai, draai
Ik voel kriebels overal
Bye, bye, bye
Ik verlaat vervelenstijd
Hi, hi, hi
Welkom in tevredentijd

Ook ik ben weer zeer tevreden. 🙂

26/9/2019: Eerste grote tekening …

Katrien stuurt me ’s avonds onverwacht een eerste grote tekening door bij het verhaal van Schichtelichtje. Op de prent staat de Sterrenwachter, de maan en Schichtelichtje. Het geheel bevalt me, zeker de achtergrond met de sterren. Maar er is iets met de Sterrenwachter … Katrien voelt het aan, of course. 🙂 Ik heb altijd wel wat tijd nodig om een personage te leren kennen en steek het dus daar op. Gewenning … 
’s Nachts kan ik niet slapen. Mijn gedachten tollen en ineens is het helder: de Sterrenwachter moet meer gezag hebben, een uniformke en stevige botten.
Het is na 2u als ik Katrien een berichtje stuur met de exacte beschrijving van hoe ik hem zie. Dit moeten we beter aanpakken bij een volgende tekening. Eerst de koppen samensteken. 🙂
Daarmee is mijn hoofd nog niet tevreden. Ik knabbel al lang op een verhaal rond heimwee. Er komen nu flarden, maar mijn boekje ligt beneden.
Na een half uur ronddraaien, besluit ik om het te gaan halen. Ondertussen heb ik reuzehonger …  En zo beland ik in bed met mijn boekje, een stylo en een brownie (no comment) en kribbel ik vanalles op.
Benieuwd wanneer het geschreven wil worden …

27/9/2019: Derde liedje …

Mijn team is hard aan het werk. 🙂 Damien stuurt me een liedje bij Orkest van de ziel. Het is de eerste keer dat hij muziek maakt zonder tekst. Het is de bedoeling dat de kinderen de verschillende instrumenten uit het verhaal leren kennen. Er zitten echt heel fijne stukjes in. 
Ondertussen is ook Katrien weer aan de slag. Ik krijg een nieuwe versie van de Sterrenwachter, met een geweldig kostuum en raketbotten. We komen er wel …

28/9/2019: De Maanmeermin (9)

Als er niks op tv is … Het was weer even geleden dat ik nog een verhaal schreef. Ik besef dat het ‘faalangstritueel’ zich zal blijven herhalen, elke keer opnieuw. Er zit niks anders op dan het te negeren en gewoon te starten.
Wie The making of … kerst tot juli las, weet dat ik op de titel kwam bij vrienden in de tuin. Maar ook deze afbeelding hieronder inspireerde me. Het gaat om de feeling, niet om het personage. 😉

De cover krijgt een maanthema, dus ik wou zeker twee verhalen schrijven rond het heelal. Bij deze is dat gelukt.
Ik koppelde het personage aan het thema heimwee/afscheid nemen, iets wat al lang op mijn verlanglijstje stond. De inspiratie kwam uit de fbgroep Hooggevoelig en strong-willed die ik al een hele tijd volg. Een aantal mama’s gaven tips om om te gaan met het afscheid aan de schoolpoort. Een tip scoorde erg goed, die verwerkte ik in het verhaal. Eerlijk is eerlijk.
Ik stuurde het verhaal net naar Katrien. Ze kijkt naar de film Interstellar, over sterrenstelsels, zwarte gaten enz. Ook weer toevallig. Ze kan alvast wat inspiratie opdoen. Toch iets op tv dus. Maar een Maanmeermin … 🙂

29/9/2019

Het verhaal van de Maanmeermin is opvallend korter. Ik merk nu ook dat het met haken en ogen aan elkaar hangt. De feedback van het testpubliek is positief, maar ik ben zelf niet tevreden. Ik wil een legende toevoegen, die van de Maanmeermin dus.
Ik besluit om het verhaal te lezen van de kleine zeemeermin. Een paar alinea’s is genoeg om een legende te verzinnen. Want wisten jullie dat Koning Neptunus 12 dochters had en dat de jongste wel een heel speciale taak kreeg? 🙂