Wat is het lang geleden dat ik hier nog schreef …
Teller …
Na vijf jaar uitgeven in eigen beheer staat de teller op 9000 verkochte exemplaren, een optelsom van deel 1, 2 en 3. Dit jaar is goed voor 3200 examplaren, echt zot.
Ik kan niet zeggen dat ik daarvan droomde. Ik was al heel bij toen het eerste pallet verkocht geraakt. 🙂 Maar als het je overkomt, is het natuurlijk geweldig.
Drive …
Hoewel, overkomen … Vanaf dag 1 heb ik de drive gevoeld om de verhalen bij de kinderen te brengen. Ik investeerde spaarcentjes en keek vooruit. Het was leuk dat ik wat verdiende, maar dat is nooit een drijfveer geweest. Boek 2 kwam er, de facebookpagina en de bestellingen groeiden mee. Ik werd ineens BTW-plichtig, maar besloot om de prijzen te houden zoals ze waren. Ik ging 60% werken om me meer te kunnen focussen op de hobby die ondertussen uitgroeide tot een kleine onderneming. Maar dat had ik nog niet echt door …
Total loss …
In april kwam deel 3 uit en vanaf toen ging het werkelijk total loss. Ik had ondertussen een groot netwerk opgebouwd en dat netwerk deed ongelofelijk zijn best om de boeken mee de wereld in te sturen. Het werkte …
Ik heb de boeken geen enkele dag losgelaten, of zij lieten mij niet los … het is maar hoe je het bekijkt. De drive werd met de jaren alleen maar groter, zeker met zoveel lieve feedback.
Knagen …
In november van dit jaar besloot ik om een tandje bij te steken. Ik investeerde in een FB training en dat loonde. Ik verzond 706 boeken, een record. Maar deze keer voelde ik geen euforie. Ik wou blij zijn, echt, en ergens was ik dat ook wel, maar er knaagde iets. Als ik eerlijk ben, was dat al een tijdje zo.
Het begon met het programma Andermans zaken. Ik volgde Kamal en de deelnemers doorheen hun ondernemerschap. Ontzettend gepassioneerde mensen die zich soms in de schulden staken om verder te doen. Best confronterend. Toen voelde ik al ‘ik ben een schrijver, maar ik zou eigenlijk ook een ondernemer moeten zijn’. Lees: me bezig houden met cijfers. Ik had daar weinig zin in, omdat de administratie zo al genoeg van me vroeg naast mijn job.
Maar begin december moest ik wel. Ik werd geconfronteerd met het feit dat ik heel hard gewerkt had, maar dat dat zich niet vertaalde in omzet. Dit was echt niet meer oké.
Ik voelde misschien eindelijk hoe moe ik was en hoe ik struggelde om alle ballen in de lucht te houden.
Keerpunt …
De avond voor mijn verjaardag kwam het keerpunt. Ik bespaar jullie ’the drama’, maar het werd toen duidelijk dat ik zo niet verder wilde. Mijn grootste pijnpunt: Ik heb geen tijd meer om te schrijven. In oktober 2019 schreef ik het laatste verhaal. De vraag naar deel 4 is groot en deze keer wil ik het zelf ook heel graag. Maar het is een geschenk dat ik krijg, en daarvoor moet ik openstaan. Met dit volle hoofd zeggen de personages foert. 🙂
Changes …
Ik heb een webshop lang afgehouden. Ik wou alles zelf doen en het persoonlijk houden. Het bleek niet meer haalbaar.
Er kwam een tussenoplossing met een bestelformulier en dat werkte al een stuk beter. En … jullie bleven me jullie verhalen vertellen en feedback zenden.
Een webshop leek ineens toch mogelijk, maar met ruimte voor jullie verhaal. Zelf gefabriceerd, nu in testfaste. Ik hoop alles draaiende te hebben tegen 1 januari. De verkooppunten blijven actief.
En dan het verzenden. Ook daar moest iets veranderen. Ik wil wat minder in een magazijn en op ‘postschema’ leven en zal nog verzenden op maandag en donderdag, tenzij het dringend is of de stapel hier te groot wordt. 🙂 De verzendkosten waren altijd exclusief BTW, maar dit is eigenlijk niet correct, opmerkingske van de boekhouder. Er zal dus 6 % BTW in rekening gebracht worden op deze kosten. Afhalen blijft natuurlijk mogelijk.
Maar de grootste en moeilijkste verandering: de prijzen. Vanaf 1 januari zal een boek 23 € kosten en de krachtkaartjes 13,5 €. Er zijn wat slapeloze nachten, berekeningen en gesprekken aan vooraf gegaan. Het voelt oké nu, ik weet wat de verhalen mogen brengen.