Terug van het 3-daags kinderkamp bij Fonkelster, de huid goed gekleurd (lees: verbrand 😉 ).
Wat hebben 9 lieverds me weer heel wat geleerd. Over verbeeldingskracht en fantasie toelaten bijvoorbeeld.
We maakten een fantasiedier in klei. Een aantal kinderen moesten daar niet over nadenken en vlogen er meteen in. Bij een aantal anderen kwam ‘ik kan dit niet’. En heel eerlijk, dat zinnetje popte ook bij mij op. Heel even maar want ik weet ondertussen dat het kwestie is va…n de klei vast te nemen, het denken los te laten en te kijken wat er komt. Een paar vraagjes waren genoeg om het ‘ik kan het niet’-kamp in gang te zetten.
Er ontstonden bijzondere creaties met al even bijzondere namen. Maar waar mijn mond helemaal van open viel is dat ze wisten waar het diertje leefde, wat het at, wat het deed als het zich veilig wou voelen, wat zijn superkrachten zijn enz. Geen enkele vraag leverde ook maar enige aarzeling op.
Ik was de voorlaatste in de rij en stelde mijn diertje voor, het schildkonijn. Er werd me een stevig interview voorgelegd en ook bij mij stroomden de woorden uit mijn mond, vanzelf. Ik ken het diertje namelijk al jaren heel goed 😉
Ik hoop dat ze hun fantasie blijven gebruiken. Het vraagt alleen wat aandacht en af en toe een klein aanzetje. Het levert garantie fantastische verhalen op en maakt het leven net een tikkeltje leuker!
